اختلال دو قطبی چیست؟

اختلال دو قطبی یا شیدایی  - افسردگی نوعی اختلال خلقی و یک بیماری روانی است. افراد مبتلا به این بیماری دچار تغییرات شدید خلق می‌شوند.. این بیماری انواع مختلفی دارد که مهمترین انواع آن اختلال دو قطبی نوع یک و اختلال دو قطبی نوع دو است. تفاوت این دو اختلال در وجود دوره شیدایی (مانيا) است؛ در نوع یک این حالت اتفاق می‌افتد ولی در نوع دو فرم خفیف‌تری از آن که نیمه‌ شیدایی (هيپومانيا)است، بروز می‌کند. شروع بیماری معمولاً با دوره‌ای از افسردگی می‌باشد و پس از یک یا چند دوره از افسردگی، دوره شیدایی بارز می‌شود. در تعداد کمتری از بیماران شروع بیماری با دوره شیدایی یا نیمه-شیدایی است.

علائم:
- تجربه خلق بالا و شادي بيش از حد
- اعتماد به نفس بیش از حد یا خودبزرگ بینی
- کاهش نیاز به خواب
- پرحرفی بیش از معمول یا احساس فشار در صورت صحبت نکردن
- حواسپرتی
- انرژي زياد و فعاليت بيش از حد معمول
- پرداختن بیش از حد به امور لذتبخشی که به احتمال خیلی زیاد عواقب ناراحت کننده ای (مثل افتادن به دام ولخرجی های بی حد، بی ملاحظه گی های جنسی، یا سرمایه گذاری های احمقانه)

 همه گیرشناسی:
اختلال دو قطبی به صورت معمول در آخر دوره نوجوانی یا اوائل دوره بزرگسالی تظاهر پیدا می‌کندو در زنان دو برابر مردان است میزان بروز سالیانه بیماری دوقطبی کمتر از یک درصد است، اما برآورد دقیق آن دشوار است زیرا انواع خفیف تر اختلال دوقطبی معمولاً تشخیص داده نمی شود.

درمان: 
اکثر مردمی که دچار اختلال دو قطبی هستند ، حتی آنهایی که در حالت های حاد و شدید این اختلال قرار دارند با درمان مناسب می توانند بیماری خود را بهبود نمایند . از آنجا که اختلال دو قطبی یک بیماری بازگشت پذیر است ، غالبا درمان آن بصورت طولانی مدت براي جلوگيري از عود بيماري انجام می شود . برای درمان این اختلال از ترکیب دارو درمانی و روان درمانی که بهترین راه برای مهار این بیماری است استفاده می شود .
دارویی
داروهایی که به تثبیت كننده خلق معروفند ، معمولا برای درمان اختلال دو قطبی استفاده می شوند . عموما درمان با این داروها برای چندین سال ادامه پیدا می کند . و در این مدت اگر لازم شد دیگر داروها نیز اضافه می شود .
غیردارویی
از روش های روان درمانی که برای درمان اختلال دو قطبی استفاده می شودمی توان به رفتار درمانی شناختي، آموزش دادن به بیمار ، خانواده درمانی و تکنیک های جدیدتر مانند درمان بين فردي اشاره کرد.
 
سیر و پیش آگهی
در مطالعات بسیاری که در مورد سیر و پیش آگهی اختلالات خلقی صورت گرفته است، به این نتیجه کلی رسیده اند که سیر اختلالات خلقی عمدتاً طولانی است و بیماران عمدتاً دچار عود خواهند شد. با این که اختلالات خلقی برخلاف اسکیزوفرنی اغلب خوش خیم به نظر می رسند، اما عوارض بسیار شدیدی بر بیمار مبتلا وارد می کنند اما در صورت همكاري بيمار با تيم درماني فرد مي تواند يك زندگي طبيعي و با عملكرد خوب را تجربه كند.